Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν μιλώντας στο Αμερικανικό Κογκρέσο στις 4-4-2021 εξήγγειλε ένα τεράστιο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων ύψους περίπου 4 τρις δολλαρίων. Πρόκειται για ένα επιθετικό κεϋνσιανό πρόγραμμα με μεγάλες επενδύσεις στις υποδομές, στις τεχνολογίες, στην υγεία και στην κοινωνική πολιτική χρηματοδοτούμενες από φορολόγηση του μεγάλου πλούτου: του 1% των υψηλότερων εισοδημάτων και των μεγάλων επιχειρήσεων, 55 εκ των οποίων με 40 δις ετήσια κέρδη δεν πληρώνουν κανένα φόρο.
Αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη πλευρά είναι ότι ο Πρόεδρος στήριξε αξιακά το αναδιανεμητικό πρόγραμμά του με μια σειρά πολιτικών θέσεων που από την μία πλευρά επανασυνδέουν την διακυβέρνηση των Δημοκρατικών με την παράδοση του Ρούζβελτ, στον οποίο ο Μπάιντεν κάνει ρητή αναφορά, και από την άλλη χαράσσουν μια κόκκινη γραμμή αντιπαράθεσης μεταξύ της δημοκρατικής ιδεολογίας και πρακτικής και των πολύμορφων αυταρχισμών – θέτοντας μεταξύ άλλων στο στόχαστρο και το πολιτικό σύστημα της Κίνας.
Το πρόγραμμα Μπάιντεν στοχεύει να κόψει τους διαύλους του Ρεπουμπλικάνικου κόμματος με την απειλούμενη εργατική τάξη των βορειο-ανατολικών και μεσοδυτικών πολιτειών ( rust-belt ,η ζώνη της σκουριάς, όρος που συμβολίζει τις αποβιομηχανοποιημένες περιοχές) , που ψήφισε μαζικά Τράμπ. Δίνει έμφαση στις θέσεις χειρωνακτικής εργασίας χωρίς αυξημένα προσόντα (blue collar jobs) - γεγονός που δείχνει αυξημένο βαθμό συγκυριακής –εκλογικής προσέγγισης στο ζήτημα. Αναπαράγει επίσης πολλά επιχειρήματα από το οπλοστάσιο του Τράμπ, σε προστατευτική λογική America first, ενώ επαναφέρει και τον οικονομικό ανταγωνισμό με την Κίνα κλπ. Τα συνδυάζει όμως με μια ομοβροντία κεϋνσιανων πολιτικών, αντί των φοροαπαλλαγών στις μεγάλες επιχειρήσεις και τον μεγάλο πλούτο που, υποτίθεται ότι, θα δημιουργούσαν ανάπτυξη σύμφωνα με τους Ρεπουμπλικάνους. Πράγμα το οποίο δεν συνέβη ποτέ, ακόμα και πριν την πανδημία, επιχείρημα στο οποίο ο Μπάϊντεν δίνει μεγάλη βαρύτητα. Δίνοντας επίσης έμφαση σε θέματα δικαιωμάτων ο Μπάιντεν επανασυνδέει την πολιτική των Δημοκρατικών με τους αφροαμερικανούς, τους ισπανόφωνους, τους ασιατικής καταγωγής και γενικά τους ψηφοφόρους μειονοτικών ταυτοτήτων τους οποίους η αυξημένη επιρροή των συντηρητικών ευαγγελικών ιδεών στην πολιτική των ρεπουμπλικάνων δύσκολα προσελκύει. Οι προεδρικές εξαγγελίες δέχθηκαν κριτική από την αριστερή πτέρυγα των Δημοκρατικών κυρίως από την Αλεξάντρια Οκάζιο Κορτές και την Ιλχάν Ομαρ που πιέζουν για ακόμα μεγαλύτερη επέκταση του προγράμματος υγεία για όλους και εκείνου των δημοσίων παιδικών σταθμών, θέσεις που στηρίζει και ο Μπέρνι Σάντερς.
Οι αντιδράσεις από την πλευρά των Ρεπουμπλικάνων τόσο των απλών οπαδών στο διαδίκτυο αλλά και επωνύμων στελεχών με δηλώσεις τους δείχνουν την δυσχερή θέση του κόμματος. Επαναλαμβάνουν αμήχανα τα τετριμμένα επιχειρήματα περί σοσιαλιστικών πειραματισμών και ανεξέλεγκτων δαπανών που μέσω φορολόγησης θα κλείσουν επιχειρήσεις και θα καταστρέψουν θέσεις εργασίας. Ενδεικτικά, ο μοναδικός μαύρος Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Τιμ Σκοττ μίλησε για «σοσιαλιστικά όνειρα» ενώ και στα θέματα ισότητας δικαιωμάτων, στα οποία επίσης ο Μπάϊντεν επικεντρώθηκε, υποστήριξε ότι δεν υπάρχουν ρατσιστικές συμπεριφορές και διακρίσεις στις ΗΠΑ. Δημοσιεύσεις στον αμερικάνικο τύπο και αλλού αναδεικνύουν ήδη το ότι οι Ρεπουμπλικάνοι είναι σε αδιέξοδο στρατηγικής. Ενδεικτικό είναι το άρθρο του Peter Suderman στους New York Times με τίτλο «Το Ρεπουμπλικάνικο κόμμα αποτυγχάνει πολλαπλά» στις 27/4/2021. Ο Suderman, editor στο ριζοσπαστικό φιλελεύθερο (libertarian) περιοδικό Reason, επισημαίνει πως « η Ρεπουμπλικάνικη αντιπολίτευση έδειξε ανεπαρκή αντανακλαστικά. Δεν κατόρθωσε να παρουσιάσει μιά συνεκτική επιχειρηματολογία κατά της οικονομικής πολιτικής των Δημοκρατικών…. Ωστόσο αυτό είναι προϊόν ενός βαθύτερου προβλήματος: του ότι το κόμμα δεν διαθέτει πλέον μια κατανοητή θεωρία διακυβέρνησης».
Από μιάν άλλη οπτική γωνία, που μας αφορά περισσότερο, η ταχύτητα, η ριζοσπαστικότητα και η συνοχή της πολιτικής στροφής που σηματοδοτούν στις ΗΠΑ οι νέες κατευθύνσεις της διακυβέρνησης Μπάιντεν συγκρινόμενες με τις καθυστερήσεις και τις ασυνέπειες πολλών ευρωπαϊκών πολιτικών (με βασικά παραδείγματα την στρατηγική των εμβολιασμών, την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού, τις σχέσεις με την Ρωσία και την Τουρκία κλπ) αναδεικνύουν τις δυσχέρειες που αντιμετωπίζει και θα εξακολουθήσει να αντιμετωπίζει η ΕΕ όσο δεν προχωρά αποφασιστικά σε μια ομοσπονδιακού τύπου ολοκλήρωση.
[Ακολουθούν επιλεγμένα αποσπάσματα από την ομιλία του Προέδρου Μπάϊντεν τα οποία αποδόθηκαν με βάση την μεταγραφή του προφορικού του λόγου και παρουσιάζονται με δική μας επιμέλεια και τίτλους.]
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ
«Σε όλη την ιστορία μας, αν το σκεφτείτε, είναι οι δημόσιες επενδύσεις σε υποδομές που έχουν μεταμορφώσει την Αμερική. Ο διηπειρωτικός Σιδηρόδρομος, οι διαπολιτειακοί αυτοκινητόδρομοι, ένωσαν δύο ωκεανούς και έφεραν μια νέα εποχή προόδου στις Ηνωμένες Πολιτείες . Δημόσια σχολεία και κολέγια με καθολική πρόσβαση άνοιξαν πόρτες ευκαιριών σε όλους. Η επιστημονική ανάπτυξη μας πήγε στο φεγγάρι και τώρα βρισκόμαστε στον Άρη, δημιουργήθηκαν εμβόλια, αποκτήσαμε το Διαδίκτυο και πολλά άλλα ....
Αυτές είναι επενδύσεις που κάναμε όλοι μαζί ως χώρα. Επενδύσεις που μόνο το Κράτος ήταν σε θέση να πραγματοποιήσει. Γι 'αυτό προτείνω το Αμερικανικό Σχέδιο Θέσεων Εργασίας. Το μεγαλύτερο σχέδιο δημιουργίας εργασίας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Θέσεις εργασίας και ταυτόχρονα δρόμοι, γέφυρες, αυτοκινητόδρομοι, σιδηρόδρομοι, γραμμές συγκοινωνίας. Και καθαρό νερό. Σήμερα, έως και 10 εκατομμύρια σπίτια στην Αμερική, περισσότερα από 400.000 σχολεία και κέντρα παιδικής μέριμνας - διαθέτουν σωλήνες με μόλυβδο για μεταφορά του πόσιμου νερού. Ένας διαρκής κίνδυνος για την υγεία των παιδιών μας. Το American Jobs Plan θα δημιουργεί θέσεις εργασίας με έργα που θα αντικαθιστούν το 100% των σωλήνων και αγωγών υδροδότησης σε όλη την χώρα ώστε κάθε Αμερικανός να μπορεί να πίνει καθαρό νερό .... Και θα δημιουργήσει χιλιάδες καλές θέσεις εργασίας.
Δημιουργούμε θέσεις εργασίας με δράσεις που συνδέουν κάθε Αμερικανό με internet υψηλής ταχύτητας, και αυτό θα βοηθήσει και τους νέους και τις επιχειρήσεις μας να επιτύχουν στην οικονομία του 21ου αιώνα.
Δημιουργούμε θέσεις εργασίας κατασκευάζοντας ένα σύγχρονο ηλεκτρικό δίκτυο. Τα δίκτυά μας είναι ευάλωτα σε καταιγίδες και άλλες φυσικές καταστροφές με τραγικά αποτελέσματα, όπως είδαμε στο Τέξας και αλλού κατά τη διάρκεια των χειμερινών καταιγίδων. Το νέο αμερικανικό πρόγραμμα για τη δημιουργία θέσεων εργασίας περιλαμβάνει την τοποθέτηση χιλιάδων μιλίων γραμμών μεταφοράς ρεύματος που απαιτούνται για τη δημιουργία ενός ανθεκτικού και πλήρως λειτουργικού δικτύου.»
Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΜΕΣΑΙΩΝ ΣΤΡΩΜΑΤΩΝ
« ... Η οικονομία μας αλλάζει τόσο γρήγορα που γεννά φόβους. Γιατί αν το σκεφτείτε, αυτό είναι που κάνει τους ανθρώπους να ανησυχούν περισσότερο. Ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες εκτιμούν ότι το Αμερικανικό Σχέδιο Εργασίας θα προσθέσει εκατομμύρια θέσεις εργασίας και τρισεκατομμύρια δολάρια στην οικονομική ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια. Πρόκειται για ένα οκταετές πρόγραμμα. Αυτές είναι σταθερές θέσεις εργασίας που δεν μπορούν να ανατεθούν σε εξωτερικούς συνεργάτες [με επισφαλείς σχέσεις εργασίας]. Σχεδόν το 90% των θέσεων εργασίας για τις υποδομές που δημιουργούνται με το American Jobs Plan δεν θα απαιτούν πτυχίο κολεγίου. Το American Jobs Plan είναι ένα σχέδιο χειρωνακτικής απασχόλησης (blue collar jobs) για την οικοδόμηση της Αμερικής.
.... Η Wall Street δεν έχτισε αυτήν τη χώρα, η μεσαία τάξη έχτισε αυτήν τη χώρα και τα συνδικάτα έχτισαν τη μεσαία τάξη ....Για αυτό ζητώ από το Κογκρέσο να ψηφίσει νόμο για την προστασία του δικαιώματος στην συνδικαλιστική οργάνωση για να διασφαλίσουμε το δικαίωμα του συνδικαλίζεσθαι. Και παρεμπιπτόντως, θα αυξήσουμε τον ελάχιστο μισθό στα 15 δολάριά. Κανένας άνθρωπος που εργάζεται 40 ώρες την εβδομάδα δεν πρέπει να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Πρέπει να διασφαλίσουμε μεγαλύτερη ισότητα και ευκαιρίες για τις γυναίκες και να αντιμετωπίσουμε το χάσμα των μισθών.»
ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ
«Το Αμερικανικό Σχέδιο Εργασίας θα προσφέρει τη μεγαλύτερη αύξηση δαπανών για την έρευνα και την ανάπτυξη. Θα ζήσουμε περισσότερες τεχνολογικές αλλαγές τα επόμενα 10 χρόνια από ό, τι είδαμε τα τελευταία 50. Διότι όλα αλλάζουν και πολύ γρήγορα με την τεχνητή νοημοσύνη και πολλές άλλες καινοτομίες . Όμως οι ΗΠΑ μένουν πίσω στον τεχνολογικό ανταγωνισμό με τον υπόλοιπο κόσμο. Πριν από δεκαετίες, στην Αμερική, επενδύαμε το 2% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος μας για έρευνα και ανάπτυξη. Σήμερα, επενδύουμε λιγότερο από 1%. Η Κίνα και άλλες χώρες καλύπτουν γρήγορα την απόσταση.
Πρέπει λοιπόν να αναπτύξουμε νέα προϊόντα και να κυριαρχήσουμε στις τεχνολογίες του μέλλοντος. Προηγμένες μπαταρίες, βιοτεχνολογία, τσιπ υπολογιστών, καθαρή ενέργεια. Όσοι από εσάς εργάζεστε με τη NASA γνωρίζετε ότι το Υπουργείο Άμυνας διαθέτει μια υπηρεσία , την Υπηρεσία Προηγμένης Αμυντικής Έρευνας- Defense Advanced Research Project Agency, που ιδρύθηκε πριν από πολύ καιρό, για να αναπτύξει καινοτομίες που ενισχύουν την εθνική μας ασφάλεια. Αυτή είναι η αποστολή της ως ημι-αυτόνομης υπηρεσίας του Υπουργείου Άμυνας. Και δημιούργησε σημαντικές καινοτομίες από την ανακάλυψη του Διαδικτύου έως το GPS και πολλά άλλα. Έχει βελτιώσει την ασφάλειά μας. Ο Εθνικός Οργανισμός Υγείας, το NIH, πρέπει να δημιουργήσει αντιστοίχως έναν προηγμένο ερευνητικό οργανισμό για την υγεία. Σχεδόν 9 εκατομμύρια δολάρια θα επενδυθούν στον Εθνικό Οργανισμό Υγείας στο NIH, και θα μου συγχωρήσετε μιά προσωπική αναφορά στον αποθανόντα γιο μου: Πολλοί από εμάς έχουμε γιους, κόρες, συγγενείς που πέθαναν από καρκίνο. Δεν θα μπορούσα λοιπόν να σκεφτώ σημαντικότερη επένδυση, δεν ξέρω τίποτα καλύτερο που να μπορεί να μας συσπειρώσει όλους. Ας δώσουμε ένα τέλος στην απειλή του καρκίνου. Είναι μέσα στις δυνατότητές μας να πετύχουμε ….»
ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ
«Ο Κινέζος πρόεδρος Σι Ζινπίνγκ και άλλοι αυταρχικοί ηγέτες, πιστεύουν ότι η δημοκρατία δεν είναι σε θέση να ανταγωνιστεί κατά τον 21ο αιώνα τα αυταρχικά καθεστώτα διότι στις δημοκρατίες απαιτείται πολύς χρόνος για να επιτευχθούν συναινέσεις. Για να κερδίσουμε αυτόν τον ανταγωνισμό για το μέλλον πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να κάνουμε επίσης μια μοναδική επένδυση στις οικογένειες και στα παιδιά μας …. Αυτός είναι ο λόγος που παρουσιάζω το Αμερικανικό Οικογενειακό Σχέδιο απόψε. Για να αντιμετωπιστούν τέσσερις από τις μεγαλύτερες προκλήσεις ενώπιον των οποίων βρίσκονται οι αμερικανικές οικογένειες.
Το πρώτο είναι μια καλή εκπαίδευση. Όταν αυτό το έθνος καθιέρωσε 12 χρόνια δημόσιας καθολικής εκπαίδευσης τον τελευταίο αιώνα, έγινε το περισσότερο μορφωμένο και καλύτερα προετοιμασμένο έθνος στον κόσμο. Πιστεύω ότι αυτός είναι ο λόγος που μας ανέβασε στο σημείο που βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα. Αλλά ο υπόλοιπος κόσμος μας έχει ήδη φτάσει ή μας πλησιάζει. Δεν περιμένουν πότε εμείς θα αποφασίσουμε τι θα κάνουμε με το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης. Αναρωτιέμαι αν τα 12 χρόνια είναι αρκετά στον 21ο αιώνα. Αμφιβάλλω. Τα 12 χρόνια υποχρεωτικής εκπαίδευσης δεν είναι πλέον αρκετά σήμερα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το αμερικανικό οικογενειακό μου πρόγραμμα εγγυάται επιπλέον χρόνια δημόσιας εκπαίδευσης ξεκινώντας όσο νωρίτερα μπορούμε. Μεγάλα πανεπιστήμια έχουν διεξάγει μελέτες την τελευταία 10ετία που δείχνουν ότι η προσθήκη δύο ετών καθολικής, υψηλής ποιότητας προσχολικής εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά ανεξαρτήτως κοινωνικής προέλευσης θα τα καταστήσει περισσότερο ικανά να ανταποκριθούν στα υπόλοιπα επίπεδα εκπαίδευσης.
Θα αυξήσουμε τις επιχορηγήσεις σε ιστορικά «μαύρα» κολέγια και πανεπιστήμια, σε μειονοτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Διότι τα ιδρύματα αυτά δεν έχουν οικονομικά προνόμια, αλλά οι φοιτητές τους είναι εξίσου ικανοί με τους υπόλοιπους να διδαχθούν την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, εξίσου ικανοί να διδαχθούν μεταλλουργία, όλες εκείνες τις γνώσεις που θα εγγυηθούν θέσεις εργασίας στο μέλλον. … Προτείνοντας αυτήν τη νομοθεσία, εγγυόμαστε ότι οι οικογένειες με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα δεν θα είναι υποχρεωμένες να πληρώσουν περισσότερο από το 7% του εισοδήματός τους για εκπαίδευση υψηλής ποιότητας ή για φροντίδα παιδιών έως 5 ετών. Ενώ οι πιο σκληρά πληττόμενες οικογένειες, εργαζόμενοι με ακόμα χαμηλότερα εισοδήματα δεν θα χρειάζεται να ξοδέψουν τίποτα.
Τρίτον, το Αμερικανικό Οικογενειακό Σχέδιο σχεδιάζει να παράσχει επιτέλους 12 εβδομάδες άδειας μετ΄ αποδοχών καθώς και άδειας υγείας ή για οικογενειακούς λόγους. Κανείς δεν πρέπει να υποχρεώνεται να επιλέξει ανάμεσα στο να κρατήσει την δουλειά και το μισθό του ή να φροντίσει τον εαυτό του και τους αγαπημένους τους, γονείς, σύζυγο, παιδιά.
Τέταρτον, το Αμερικανικό Οικογενειακό Σχέδιο βάζει απευθείας χρήματα στις τσέπες εκατομμυρίων Αμερικανών. Τον Μάρτιο επεκτείναμε τις φορολογικές μειώσεις για κάθε παιδί στην οικογένεια, έως και 3.000 $ … Αυτό θα βοηθήσει περισσότερα από 65 εκατομμύρια παιδιά και θα μειώσει στο μισό την παιδική φτώχεια. Μπορούμε να το αντέξουμε … Η υγειονομική και κοινωνική περίθαλψη πρέπει να είναι δικαίωμα και όχι προνόμιο στην Αμερική.»
ΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ
«Πώς λοιπόν, θα πληρώσουμε για την δημιουργία θέσεων εργασίας και τα κοινωνικά προγράμματα; Κατέστησα σαφές ότι θα το κάνουμε χωρίς να αυξήσουμε το έλλειμμα. Ας ξεκινήσουμε με το ότι δεν θα επιβληθεί καμία αύξηση φόρου σε οποιονδήποτε έχει ετήσιο εισόδημα χαμηλότερο από 400.000 $. Αλλά ήρθε η ώρα οι αμερικάνικες εταιρείες και το πλουσιότερο 1% του πληθυσμού να αρχίσουν να πληρώνουν το δίκαιο μερίδιό τους. Ακριβώς το μερίδιό τους …. Μερικές φορές ακούω αντεπιχειρήματα από τους φίλους μου στο Δημοκρατικό Κόμμα. Πιστεύω όμως ότι ο καθένας δικαιούται να γίνει εκατομμυριούχος ή δισεκατομμυριούχος αλλά πρέπει επίσης να πληρώνει το δίκαιο φορολογικό μερίδιό του. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι 55 από τις μεγαλύτερες εταιρείες της χώρας πληρώνουν μηδενικό ομοσπονδιακό φόρο – πλήρωσαν μηδενικό ομοσπονδιακό φόρο πέρυσι. Αυτές οι 55 εταιρείες είχαν κέρδη άνω των 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Είναι πολλές εταιρείες που φορολογούνται στην Ελβετία και τα Νησιά Καϊμάν. Επωφελούνται από τα φορολογικά κενά και έχουν υπεράκτιες έδρες μεταφέροντας κέρδη στο εξωτερικό. Αυτό δεν είναι σωστό. Πρόκειται να μεταρρυθμίσουμε την εταιρική φορολογία, ώστε να πληρώνουν όλοι το δίκαιο μερίδιό τους και να συμβάλουν στην κάλυψη του κόστους για τις δημόσιες επενδύσεις από τις οποίες θα επωφεληθούν και οι επιχειρήσεις τους.
Θα ανταμείψουμε την εργασία, όχι απλώς τον πλούτο. Επαναφέρουμε τον ανώτατο φορολογικό συντελεστή για το πλουσιότερο 1% των Αμερικανών, όσων κερδίζουν πάνω από 400.000 $, εκεί που ήταν όταν ο George W. Bush ανέλαβε την προεδρία, στο 39,6%. Θα αντιμετωπίσουμε έτσι ρυθμιστικά κενά που επιτρέπουν σε ορισμένους Αμερικανούς να κερδίζουν περισσότερα από ένα εκατομμύριο δολάρια ετησίως ως κέρδη κεφαλαίου αλλά να πληρώνουν χαμηλότερο φόρο από Αμερικανούς μισθωτούς. Από την ρύθμιση αυτή θα επηρεαστούν μόλις τα 3/10 του πλουσιότερου 1% - το 0,3% των Αμερικανών. Δεν πρόκειται να καταστρέψει την Αμερική – θα επηρεάσει μόνο τους εκατομμυριούχους και δισεκατομμυριούχους που εξαπατούν το φορολογικό σύστημα. Δεν θέλω να τιμωρήσω κανέναν. Αλλά δεν θα προσθέσω μια επιπλέον φορολογική επιβάρυνση στη μεσαία τάξη αυτής της χώρας. Πληρώνουν ήδη αρκετά ….
Πιστεύω ότι αυτό που προτείνω είναι δίκαιο, φορολογικά υπεύθυνο και θα δημιουργήσει εκατομμύρια θέσεις εργασίας που θα αναπτύξουν την οικονομία και θα ενισχύσουν την διεθνή οικονομική θέση της χώρας.
Όταν ακούτε κάποιον να λέει ότι δεν θέλει να αυξήσει το φόρο στο πλουσιότερο 1% και στις αμερικάνικες εταιρείες, πείτε του «Κοίτα την μεγάλη φορολογική μείωση του 2017». Θυμηθείτε, ότι υποτίθεται πως θα μπορούσε να καλύψει το κόστος της [δηλαδή ο περιορισμός των δημοσίων εσόδων από την μείωση των φορολογικών συντελεστών θα καλύπτονταν από την αύξηση της ανάπτυξης] αυτό διακηρύσσονταν τότε. Και θα δημιουργούσε τεράστια οικονομική ανάπτυξη. Αντ ‘αυτού, πρόσθεσε 2 τρισεκατομμύρια δολάρια στο έλλειμμα. Και ήταν μιά τεράστια απροσδόκητη παροχή για τις Αμερικάνικες επιχειρήσεις και ιδίως τις ισχυρότερες εξ αυτών . Αντί να αυξήσει τους μισθούς και να επενδύσει στην έρευνα και ανάπτυξη, έριξε δισεκατομμύρια δολάρια στις τσέπες των διευθυντικών στελεχών, των CEOs. Το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των CEOs και των υφισταμένων τους είναι τώρα μεταξύ των μεγαλύτερων στην ιστορία. Σύμφωνα με μια μελέτη, οι διευθύνοντες σύμβουλοι κερδίζουν 320 φορές παραπάνω από όσο κερδίζει ο μέσος εργαζόμενος στην εταιρεία τους. Κάποτε η αναλογία αυτή ήταν κάτω από 100 …. Η πανδημία έκανε τα πράγματα χειρότερα. Όταν 20 εκατομμύρια Αμερικανοί της μεσαίας τάξης έχασαν τη δουλειά τους στην πανδημία, ταυτόχρονα, περίπου 650 δισεκατομμυριούχοι στην Αμερική είδαν τον καθαρό τους πλούτο να αυξάνεται περισσότερο από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια, την ίδια ακριβώς περίοδο. Έχουν συσσωρεύσει πλέον περισσότερα από 4 τρισεκατομμύρια δολάρια. Συμπατριώτες μου, οι φορολογικές μειώσεις δεν έχουν ποτέ αποδειχθεί ευεργετικές για την οικονομία και είναι καιρός να επιχειρήσουμε την οικονομική ανάπτυξη από τη βάση και τη μέση προς τα πάνω ….»
ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΣΤΙΣ ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
«Συμπατριώτες μου , πρέπει να ενωθούμε για να επαναφέρουμε την εμπιστοσύνη προς τους μηχανισμούς επιβολής του νόμου και των ανθρώπων που τους υπηρετούν. Για να ξεριζώσουμε τον συστημικό ρατσισμό στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης μας και να εφαρμόσουμε την αστυνομική μεταρρύθμιση στο όνομα του Τζορτζ Φλόιντ …. Έχουμε μια τεράστια ευκαιρία να αναπροσανατολίσουμε τις ηθικές μας αξίες προς την πραγματική δικαιοσύνη. Και με τα σχέδια που περιγράφονται απόψε, έχουμε μια πραγματική ευκαιρία να ξεριζώσουμε τον συστημικό ρατσισμό που μαστίζει την Αμερική, τον αμερικάνικο τρόπο ζωής με πολλούς τρόπους.
Η ευκαιρία να προσφέρουμε πραγματική δικαιοσύνη, ποιοτικές θέσεις εργασίας, καλά σχολεία, προσιτή στέγαση, καθαρό αέρα, καθαρό νερό, ευκαιρίες για όλους να δημιουργούν πλούτο και να τον μεταβιβάζουν στα παιδιά τους έχοντας την δυνατότητα να αποκτήσουν ένα σπίτι. Πραγματικές ευκαιρίες στη ζωή των μαύρων, λευκών, ασιατών Αμερικανών, Ιθαγενών Αμερικανών. … Επίσης, καλώ το Κογκρέσο να στείλει στο γραφείο μου έναν νόμο περί ισότητας για την προστασία των Αμερικανών LGBTQ. Για όλους τους Αμερικανούς τρανσέξουαλ, ειδικά τους νέους, που θέλω να ξέρουν ότι έχουν την στήριξη του πρόεδρου…
Το Σύνταγμά μας ανοίγει με τις λέξεις, όσο τετριμμένο και αν ακούγεται: “Εμείς οι πολίτες”. Ήρθε η ώρα να θυμηθούμε ότι εμείς οι πολίτες είμαστε η κυβέρνηση. Εσείς και εγώ. Όχι μια δύναμη σε κάποιο μακρινό κέντρο. Όχι κάποια ισχυρή δύναμη επί της οποίας δεν έχουμε κανέναν έλεγχο. Είμαστε εμείς. Εμείς είμαστε οι πολίτες. Σε μιαν άλλη εποχή όπου δοκιμαζόταν η δημοκρατία μας, ο Φράνκλιν Ρούσβελτ μας υπενθύμισε, ότι πρέπει όλοι να κάνουμε το καθήκον μας. Αυτό σας ζητώ. Όλοι μας να κάνουμε το καθήκον μας. Γιατί αν το κάνουμε, θα αντιμετωπίσουμε την κεντρική πρόκληση της εποχής μας αποδεικνύοντας ότι η δημοκρατία είναι ανθεκτική και ισχυρή. Οι αυταρχισμοί δεν πρόκειται να κερδίσουν το μέλλον. Εμείς θα το κερδίσουμε.»
